ضرب المثل سر و کیسه کردن
********************************** این ضرب المثل را در اصطلاح عوام سرکیسه کردن هم گفته می شود. در معنی و
مفهوم استعاره ای کنایه از این است که تمام موجودی و مایملک کسی را از او
گرفته باشند.** سرو کیسه کردن **
سرو کیسه کردن
امروزه این اصطلاح در محیط قمارخانه و قماربازی بیشتر مصطلح است و به
افرادی که تمام موجودی را باخته باشند اصطلاحاً میگویند: فلانی را سرکیسه
کردند. البته در مورد افراد ساده لوح هم که بر اثر زبان بازی اشخاص دغلباز و
فریبکار همه چیز را از دست بدهند این ضرب المثل از باب استشهاد و تمثیل به
کار برده می شود. اما ریشه این مثل سائر و رایج:
امروز در اکثر خانه ها حمام خصوصی وجود دارد. حمامهای عمومی هم اکثراً
دارای دوش است و افرادی که به حمام میروند فقط کیسه می کشند و صابون
میزنند؛ ولی سابقاً که دوش و وان معمول نبود، حمام شهرها و دهات ایران کلاً
خزینه داشت و کسی که به حمام میرفت پس از کیسه کشی و صابون زدن داخل خزینه
می شد و بدن را ظاهراً شستشو میداد.
به علاوه در عصر حاضر سرتراشی و ریش تراشی اشکالی ندارد، زیرا هر به چند
روز و یا هر روز ریش را در خانه میتراشند و اقلاً ماهی یکبار به آرایشگاه
می روند و سر و گردن را اصلاح می کنند اما در ادوار گذشته که وسائل نظافت و
آرایش و پیرایش تا این اندازه موجود نبود اکثراً کیسه کشی و سرتراشی در
ضمن حمام می شد. یعنی دلاک حمام بدواً سر حمام گیرنده را کلاً یا بعضاً می
تراشید. آنگاه وی را کیسه میکشید و صابون میزد تا موی اضافی و چرکهای بدن
به کلی زدوده شود و شتشوی کامل به عمل آید؛ زیرا در عرف عقاید گذشتگان
اصطلاح "سر و کیسه کردن" شستشوی کامل تلقی می شد و هر کس این دو کار را
توأماً انجام میداد، آنچنان پاک و پاکیزه می شد که به زعم خودش تا یک هفته
احتیاج به تجدید نظافت و پاکیزگی نداشت.
اگر چه امروزه عمل سر و کیسه کردن در تمام شهرها و غالب روستاهای ایران
مورد استعمال ندارد، ولی معنی استعاره ای آن باقی مانده است و مخصوصاً در
اصطلاحات عامیانه رواج کامل دارد.